Het valt me altijd op in de trein, als ik flarden van gesprekken opvang van medereizigers. Als reizigers met elkaar praten, hebben ze het over hun relaties en hoe ze zich daarover voelen. Ze vertellen hun verontwaardiging over een collega, hun onbegrip over hun leidinggevende, hun verdriet over hun ex, hun tederheid voor hun geliefde of kind. Vaak hoor ik een letterlijke herhaling van gesprekken die ze met hen hebben gebruikt: " hij zei: ....... en toen zei ik: dat kun je niet menen!"

We zijn relationele wezens. En dat brengt innig plezier, romantische verwikkelingen, vriendschap, jaloezie op het werk, twisten en ruzies, gekwetstheid met zich mee.

Bijvoorbeeld: Ik drink bier, en merk blijdschap. Ik heb gewandeld en laaf me aan de drank. Maar ik  voel ook een mengeling van plezier en schuld: er was nog maar één biertje over en ik was er als eerste bij. Er zijn meer vermoeide mensen die dorstig zijn. Ik zie mijn buurman verlangend naar mijn biertje kijken.

Of ik ben boos omdat ik moet afwassen. Ik heb geen zin, want ik wil lezen of een film kijken. Ik voel weerzin. Vooral, omdat ik het gevoel heb dat ik al-tijd moet afwassen in dit gezin. Dat er misbruik wordt gemaakt van mijn bereidheid om aan te pakken.

Of neem schaamte: je schaamt je voor hoe je er uit ziet. Hierbij spelen andere mensen een grote rol. Je ziet jezelf door de ogen van kritische anderen. Je vraagt je af: hoe zullen ze kijken of oordelen?

Dus relaties brengen onvermijdelijk fijne maar ook niet fijne emoties met zich mee.
Je geest heeft daarbij soms de illusie dat je deze emoties kunt sturen, door zich vast te klampen aan prettige ervaringen, of door onprettige ervaringen weg te duwen. Maar het sociale leven dat jou raakt vol zit van oncontroleerbare veranderingen.

Het ervaren van prettige emoties is onontkoombaar. Het ervaren van onprettige emoties is onontkoombaar. Elk gevoel van schaamte of schuld over deze emoties is nutteloos en kan je blik alleen maar verder vertroebelen. Als je onderzoekt hoe je gelukkig kunt worden, meer mededogend en zelf werkelijk vrij, dan kun je het beste zo helder mogelijk naar al je ervaringen kijken. Met liefdevolle aandacht.

Hartelijke groet,

Yvonne van Iersel