Onder emoties zitten fundamentele existentiële basisverlangens, die ieder mens heeft. Deze basisverlangens voeden je emoties, en maken dat je deze emoties als overweldigend kunt ervaren.

Bijvoorbeeld het verlangen naar niet zijn en de angst om gezien te worden. Als de dingen goed zijn wil je dat het eeuwig voortduurt; als de dingen slecht zijn wil je dat het ophoudt. Je hebt het verlangen uit een situatie te stappen, er vanaf te komen. Het is het fundamentele terugtrekken van de pijn van het leven.

Het kan zijn dat je in je leven dingen hebt meegemaakt, waardoor je jezelf niet accepteert. Je voelt jezelf tekortschieten. Als je dit projecteert op anderen als angst om afgewezen te worden, deins je terug voor anderen. Je vind jezelf niet de moeite waard, en je wilt niet gezien worden; je wilt niet betrapt worden in hoe waardeloos je bent. Dus deins je zelf al terug en vermijd je intimiteit. Het is een angst om je bloot te geven, een angst voor het naakte bestaan.

Je kent misschien de angst om in het openbaar te spreken. Ook deze angst werkt op die manier. Je kunt hierbij een spanning of verlamming ervaren die persoonlijk dramatisch aanvoelt en buiten proportie is voor de situatie of de risico's die daarbij horen.

Het kan gebeuren dat je kiest voor een bekende pijn van eenzaamheid boven een onbekende vreugde. Een mediterende vertelt hierover:" ik ben zo bang voor onzichtbaarheid. Maar als mensen vragen om eruit te stappen, dan kies ik ervoor om toch in deze vertrouwde situatie te blijven." Dus zo kan het gebeuren, dat je vasthoudt aan eenzaamheid, onzekerheid. Niet zozeer omdat je er bewust voor kiest, maar vanuit de gewoonte van de geest om vast te houden aan ervaringen.

Gevoelens worden elk moment weer opnieuw geconstrueerd. Ze zijn niet blijvend, maar worden elk moment telkens weer opnieuw opgebouwd. En dat is meteen de sleutel tot verandering.
Zodra de gedachte "ik ben minderwaardig" of "ik ben niet de moeite waard" gemaakt wordt als een mentaal beeld en als een gevoelde lichamelijke sensaties, klamp je je aan hen vast en geloof je dat ze stabiel en blijvend zijn.

Als je je realiseert dat je ervoor kunt kiezen om deze constructies op elk moment te vernieuwen of niet te vernieuwen, dan voel je je weliswaar misschien een moment naakt zonder je gebruikelijke gewoonte, maar je maakt wel ruimte voor nieuwe keuzes en nieuwe ervaringen.

Hartelijke groet,

Yvonne van Iersel