|
|
|
|
Rustig rennen: met stressmomenten
mee-ademen
Klik hier om de tekst te beluisteren.
Een tijdje terug. Ik was maandenlang zogezegd druk en belangrijk. Ik had veel stress- en haastmomenten. Ik had amper tijd had om van A naar B te komen. Moest veel dingen regelen in korte tijd en tussendoor. Zodat ik nog net op tijd voor de trein was en vaak net te laat bij een volgende afspraak kwam. Het paste allemaal maar net (niet), en dat net (niet) passen ging weken achter elkaar door.
In aandachtoefeningen richt je de aandacht regelmatig op de adem. De ademhaling kan dienen als een anker om in het hier en nu te komen. Door simpelweg bij je adem te blijven, zoals die in- en uit je lichaam stroomt, precies zoals dat op dit moment gebeurt, maak je contact met jezelf in het huidige moment.
Ik was gewend om in langere aandachtoefeningen mijn aandacht te richten op de adem. Maar het was een nieuwe stap om ook mijn adem door de dag heen te voelen, terwijl ik de dingen doe. Ik constateerde daarbij met verbazing dat ik regelmatig mijn adem inhoud. Dat wist ik niet. Als ik haast heb, net voordat ik een externe of interne deadline haal of, als ik de trap snel op- of afloop, stokt mijn ademhaling.
Ik ben me meer en meer bewust van mijn ademhaling geworden. Door de dag heen richt ik op verschillende momenten de aandacht op mijn adem, terwijl
ik bezig ben. Terwijl ik dit typ, voel ik hoe mijn adem nu is.
Ik richt me op mijn adem op rustige momenten, en daardoor denk ik er ook aan om op drukke momenten mee te ademen. Ik voel mijn adem terwijl ik bezig ben. Ik merk dat dit me een gevoel van rust geeft. Een gevoel van ruimte, hoe groot de hectiek ook is.
Terwijl ik de trap opren, voel ik hoe mijn adem in- en uitstroomt. Van buiten ziet het er druk uit, van binnen voelt het druk, en is er ook ruimte en rust.
Hartelijke groet,
Yvonne van Iersel
StressloosWerken
www.stresslooswerken.nl
|
|
|
|
|
|
|
